μετατεύχω

μετατεύχω (Μ)

αλλάζω σκευή, οπλισμό («αὐτὸς ἑαυτὸν εἰς μάχιμον μετατεύχειν», Ευστ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + τεύχω «κατασκευάζω»].